Na pewno nie raz zdarzyło Ci się widzieć na skraju lasu wdzięcznego grzyba z łuskowatym parasolem. W końcu ciężko przeoczyć kanie, nie tylko ze względu na ich wyjątkową wysokość, ale także ze względu na dość imponujący rozmiar ich kapelusza. Czubajka kania jest jednym z największych grzybów w Polsce. Ci, którzy je jedli, twierdzą, że ich smak jest równie imponujący, ale nie każdy je zbiera ze względu na ich podobieństwo do muchomorów. Czy też chcesz spróbować kani? Nie ma problemu, ponieważ czubajkę kanię można prosto samemu posadzić i uprawiać we własnym ogródku.
Lubiana nawet przez najbardziej wybrednych
Ten zachwycający grzyb jest hitem internetu ostatnich lat. Smażone kanie czasami określane są jako „leśne kotlety”, dlatego są ulubionym daniem miłośników mięsa, wegetarian, a nawet tych, którzy nie uważają się za miłośników grzybów. Znany mykolog Pat O’Reilly w swojej książce wymienia kanie jako jedne z najsmaczniejszych grzybów, jakie kiedykolwiek jadł.
W internecie można łatwo znaleźć całą masę zdjęć i innych linków ułatwiających identyfikację i podających przepisy na kanie. Nie należy jednak ślepo polegać na pierwszych informacjach znalezionych w Internecie. Choć kanie nie są trujące, aby bez obaw cieszyć się ich smakiem, warto wiedzieć to i owo o cechach tych grzybów.
Jak wygląda czubajka kania?
Czubajka kania jest jednym z największych grzybów blaszkowych, który rośnie naturalnie pojedynczo lub w skupiskach w lasach iglastych i mieszanych, parkach i podwórzach gospodarstw. Grzyb ma pusty w środku trzon z bulwiasto zgrubiała podstawą.
Istnieje 6 gatunków kani, ale tylko dwa są uznawane za jadalne: wspomniana już czubajka kania (Macrolepiota procera) i czubajnik czerwieniejący (czubajka czerwieniejąca) (Macrolepiota rhacodes, sin. Chlorophyllum rhacodes). Czubajkę czerwieniejącą można łatwo zidentyfikować po przełamaniu grzyba, ponieważ jego miąższ wkrótce zmieni kolor na różowy. Jest ona również nieco mniejsza i ciemniejsza niż jej większa kuzynka. W opinii wielu osób czubajka czerwieniejąca ustępuje kani nie tylko pod względem wielkości, ale także smaku. Jeśli więc chcesz cieszyć się maksymalnymi doznaniami kulinarnymi, wybierz czubajkę kanię.
Kształt kapelusza młodej czubajki kani przypomina jajo, ale z czasem rozwija się i może osiągnąć średnicę do 30 centymetrów, gdy jest w pełni dojrzały. Najbardziej rozpoznawalną cechą tego grzyba są brązowawe łuski, które gęsto pokrywają wysoką łodygę i jasny kapelusz. Jednak ta cecha jest również często przyczyną nieporozumień, ponieważ jest często mylona z muchomorem czerwieniejącym, który jest zresztą także jadalny. Jeśli przyjrzeć się bliżej, różnica między tymi dwoma grzybami jest naprawdę zauważalna: powierzchnia kapelusza kani jest postrzępiona, a muchomora gładka, pierścienie kani na trzonie są ruchome, te u muchomorów są do trzonu przyrośnięte.
Uwaga: nie zaleca się zbierania grzybów przy drogach, ponieważ mogą one powodować zatrucia zanieczyszczeniami nagromadzonymi w grzybie.
Jak wyhodować czubajkę kanię?
Nie jesteś entuzjastą grzybobrania? Nie ma problemu, ponieważ możesz po prostu kupić gotową do sadzenia grzybnię kani. Wystarczy zamówić własny zestaw do uprawy grzybów i rozpocząć wciągający projekt sadzenia, który nie będzie wymagał prawie żadnego wysiłku.
Zamawiając zestaw w specjalistycznym sklepie, otrzymasz podłoże z zaszczepioną na nim grzybnią, które wystarczy posadzić w chłodnym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego. W naturze kanie zwykle rosną na obrzeżach lasów lub łąk. Lubią przebywać w otoczeniu innych roślin, więc idealnym miejscem jest obszar trawiasty lub zarośla. Można także sadzić bezpośrednio pod korzenie trawy, dodatkowo nawozić i podlewać tylko w przypadku dłuższej suszy. Może to być interesujący projekt dla najmłodszych – pierwsze grzyby pojawią się dopiero w przyszłym sezonie, więc będzie na co czekać i z czego się cieszyć. A może stanie się to Twoim nowym biznesplanem? Spróbuj uprawiać grzyby w domu, a przekonasz się, że jest to całkiem proste.
Dlaczego czas spożycia grzybów jest ważny?
Czy zdarzyło Ci się słyszeć, że grzyby trzeba zjeść tak szybko, jak to możliwe? Zasada ta dotyczy nawet gotowanych lub smażonych grzybów i czubajka kania nie jest wyjątkiem. Po oddzieleniu od źródła pożywienia grzyb zaczyna powoli gnić, a proces ten można zatrzymać jedynie poprzez odpowiednią obróbkę cieplną, suszenie lub zamrażanie. Im dłużej grzyb jest przechowywany, tym szybciej gnije, zwiększając prawdopodobieństwo zatrucia. Oznacza to, że olbrzymi garnek grzybów stojący w Twojej lodówce już trzeci dzień jest potencjalnym źródłem ryzyka, którego można uniknąć, jedząc grzyby tego samego dnia.
Jak jeść czubajkę kanię?
Są tacy, którzy twierdzą, że kania smakuje jak mięso, inni z kolei twierdzą, że bardziej przypomina rybę. Jednak wszyscy zgadzają się, że jej mięsisty kapelusz jest niezwykle smaczny bez żadnych specjalnych dodatków. Dlatego też czubajka kania jest zwykle przygotowywana jako kotlet. Możesz przygotować swój ulubiony dodatek, ale zachęcamy do spróbowania kotleta po raz pierwszy bez żadnych dodatków i docenienia tego wspaniałego smaku.
Jak przygotować smaczne leśne kotlety?
Potrzebne będą:
- Czubajki kanie;
- Jajka;
- Sól i pieprz;
- Bułka tarta lub mąką pszenna (można zastąpić mąką kukurydzianą);
- Olej lub masło do smażenia;
Przygotowanie:
- Zerwij łuszczącą się skórę z kapelusza, odłam trzonki i wyrzuć je (trzonków się nie je). Umyj kapelusze grzybów pod bieżącą wodą i pokrój je na kawałki o pożądanej wielkości. Grzybów nie trzeba obgotowywać!
- Rozbij jajka z solą i pieprzem.
- Wsyp do miski bułkę tartą.
- Zanurz pokrojone grzyby w jajka a następnie w bułce tartej, naprzemiennie 2-3 razy.
- Rozgrzej olej lub masło na patelni i smaż kotlety z obu stron na średnim ogniu, aż będą równomiernie zrumienione.
- Usmażone grzyby odłóż na ręcznik papierowy, aby wchłonął nadmiar tłuszczu.
Ponieważ kanie są bardzo delikatne i kruche oznacza, że są one wodniste: nie nadają się więc do mrożenia, marynowania, solenia lub kiszenia. Jeśli jednak znajdziesz większą ilość kani, istnieją sposoby na ich zakonserwowanie.
Suszenie kani
Suszenie jest popularnym sposobem konserwowania grzybów.
- Grzyby należy oczyścić i pokroić na mniejsze kawałki. Do suszenia można również wykorzystać trzonki grzybów. Nie musisz ich gotować ani myć.
- Kanie możesz wysuszyć w specjalnej suszarce, a jeśli jej nie masz, ułóż po prostu kawałki grzybów w jednej warstwie na blasze do pieczenia i umieść je w piekarniku nagrzanym do 70°C z funkcją nawiewu. Otwórz drzwiczki i pozostaw otwartą szczelinę o szerokości kilku palców podczas całego procesu suszenia. Grzyby będą suszyć się przez około pół dnia.
- Od czasu do czasu przemieszaj grzyby i wyjmij już wysuszone.
- Wysuszone kanie są bardzo lekkie i kruche. Najlepiej przechowywać je w czystych, suchych słoikach.
- Można przechowywać je w kawałkach lub zmielić na proszek. Suszone grzyby są używane do przyprawiania gulaszy, zup, dań z makaronu i sosów.
Źródła wykorzystane w artykule:
https://lt.wikipedia.org/
https://www.vle.lt/
https://www.epicgardening.com
https://urban-farm-it.com
https://gardenerspath.com/
https://www.first-nature.com/
W artykule wykorzystano zdjęcia © Canva, jeśli nie podano inaczej.